 | Ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ο Νόμος 4256/2014 με αντικείμενο τα"Τουριστικά Πλοία και άλλες Διατάξεις", σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΑΕΕ. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση, με το νέο Νόμο προβλέπονται, μεταξύ άλλων, ρυθμίσεις που αφορούν στην υποχρέωση ασφάλισης των επαγγελματικών αλλά και των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής, ενώ ταυτόχρονα καταργούνται οι αντίστοιχες ρυθμίσεις του Ν. 2743/1999. |
Η ανακοίνωση επισημαίνει ότι οι ρυθμίσεις του νέου νόμου ισχύουν από την ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή από τις 14 Απριλίου 2014.
Το πλήρες κείμενο τουΝ. 4256/2014 (ΦΕΚ Α' 92/14.4.2014) μπορείτε να αντλήσετε από την επίσημη ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου (www.et.gr) συμπληρώνοντας τα σχετικά στοιχεία στο διαθέσιμο μηχανισμό αναζήτησης ΦΕΚ.
Στο άρθρο 14 περιλαμβάνονται διατάξεις που αφορούν στην ασφάλιση αστικής ευθύνης των σκαφών αναψυχής. Ειδικότερα το σχέδιο νόμου αναφέρει:
«4.α. Η μετακίνηση και κυκλοφορία των πλοίων αναψυχής, των επιβατηγών πλοίων και των μικρών σκαφών του Πρώτου Μέρους του παρόντος νόμου καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς λιμένα, επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα.
Ειδικότερα:
αα. Πλοία με ολική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη των 300 gt υποχρεούνται να διαθέτουν ασφάλιση σε ισχύ σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 6/2012 (Α’ 7).
ββ. Πλοία με ολική χωρητικότητα μικρότερη των 300 gt υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένα για:
i) Αστική ευθύνη για σωματικές βλάβες ή θάνατο επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιβάτη και δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ ανά συμβάν.
ii)Αστική ευθύνη για υλικές ζημίες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
iii) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης. Τo ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
β. Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο καταρτίζεται στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα.
γ. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου μπορεί να αναπροσαρμόζεται το ύψος των ανωτέρω ασφαλιστικών ποσών, να καθορίζονται ασφαλιστικά ποσά αναλόγως της μεταφορικής ικανότητας του πλοίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα.
δ. Με τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου, τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, εφόσον προεκτείνουν το ταξίδι τους και σε λιμένες της αλλοδαπής και μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, υπάγονται ως προς την υποχρέωση και τα ποσά ασφάλισης στις διατάξεις του Κανονισμού (EK) 392/2009 σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος και του ν.1922/1991 (Α’ 15) και του ν.4195/2013 (Α’ 211) σχετικά με τη θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους (Σύμβαση των Αθηνών, 1974 και Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύμβαση των Αθηνών). Τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια με άδεια να μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, τα οποία εκτελούν πλόες κατηγορίας Α και Β σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 98/18/ΕΚ αποκλειστικά εντός της ελληνικής επικράτειας, υπάγονται στις απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2016 (κατηγορία Α) και την 31η Δεκεμβρίου 2018 (κατηγορία Β) αντίστοιχα (άρθρα 2 και 11 του Κανονισμού (ΕΚ) 392/2009)»
Το πλήρες κείμενο τουΝ. 4256/2014 (ΦΕΚ Α' 92/14.4.2014) μπορείτε να αντλήσετε από την επίσημη ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου (www.et.gr) συμπληρώνοντας τα σχετικά στοιχεία στο διαθέσιμο μηχανισμό αναζήτησης ΦΕΚ.
Στο άρθρο 14 περιλαμβάνονται διατάξεις που αφορούν στην ασφάλιση αστικής ευθύνης των σκαφών αναψυχής. Ειδικότερα το σχέδιο νόμου αναφέρει:
«4.α. Η μετακίνηση και κυκλοφορία των πλοίων αναψυχής, των επιβατηγών πλοίων και των μικρών σκαφών του Πρώτου Μέρους του παρόντος νόμου καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς λιμένα, επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα.
Ειδικότερα:
αα. Πλοία με ολική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη των 300 gt υποχρεούνται να διαθέτουν ασφάλιση σε ισχύ σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 6/2012 (Α’ 7).
ββ. Πλοία με ολική χωρητικότητα μικρότερη των 300 gt υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένα για:
i) Αστική ευθύνη για σωματικές βλάβες ή θάνατο επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιβάτη και δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ ανά συμβάν.
ii)Αστική ευθύνη για υλικές ζημίες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
iii) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης. Τo ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
β. Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο καταρτίζεται στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα.
γ. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου μπορεί να αναπροσαρμόζεται το ύψος των ανωτέρω ασφαλιστικών ποσών, να καθορίζονται ασφαλιστικά ποσά αναλόγως της μεταφορικής ικανότητας του πλοίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα.
δ. Με τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου, τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, εφόσον προεκτείνουν το ταξίδι τους και σε λιμένες της αλλοδαπής και μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, υπάγονται ως προς την υποχρέωση και τα ποσά ασφάλισης στις διατάξεις του Κανονισμού (EK) 392/2009 σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος και του ν.1922/1991 (Α’ 15) και του ν.4195/2013 (Α’ 211) σχετικά με τη θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους (Σύμβαση των Αθηνών, 1974 και Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύμβαση των Αθηνών). Τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια με άδεια να μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, τα οποία εκτελούν πλόες κατηγορίας Α και Β σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 98/18/ΕΚ αποκλειστικά εντός της ελληνικής επικράτειας, υπάγονται στις απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2016 (κατηγορία Α) και την 31η Δεκεμβρίου 2018 (κατηγορία Β) αντίστοιχα (άρθρα 2 και 11 του Κανονισμού (ΕΚ) 392/2009)»
